Koncert "Stabat Mater" w dwóch legionowskich kościołach - Powiatowa Instytucja Kultury w Legionowie

Zdjęcie domyślne

Koncert "Stabat Mater" w dwóch legionowskich kościołach

Liczba odwiedzających: 127
Czas trwania wydarzenia: od: 24.03.2024 r., godz. 16.00 do: 24.03.2024 r., godz. 20.00
Miejski Ośrodek Kultury w Legionowie

ul. C.K. Norwida 10
05-120 Legionowo 
tel. (22) 784 44 99, (22) 774 44 74
mok@moklegionowo.pl

Filia Miejskiego Ośrodka Kultury w Legionowie
ul. Targowa 65
05-120 Legionowo 
tel. (22) 784 14 22
moktargowa@moklegionowo.pl

http://www.moklegionowo.pl/

24 marca
godz. 16.00 - Kościół Miłosierdzia Bożego, Legionowo, ul. Targowa 48
godz. 19.00 - Kościół NCiKCh, Legionowo, ul. Piłsudskiego 47
Koncert „Stabat Mater” - Giovanni Battista Pergolesi
w wykonaniu Legionowskiej Orkiestry Barokowej
pod dyr. Michała Junga

stabat-600.jpg (176 KB)

„Stabat Mater dolorosa
iuxta crucem lacrimosa
dum pendebat Filius”

Giovanni Battista Pergolesi urodził się w 1710 roku w okolicach Ancony. Muzyki uczył się w Neapolu do 1728 roku. Był kapelmistrzem na dworze księcia Stig-liano, a po roku 1734 działał na dworze księcia Mondalani w Rzymie. Pierwsze kompozycje i wykonania, zwłaszcza oper, nie przyniosły mu sukcesów. Podobnie było z muzyką instrumentalną.
Załamany i zniechęcony poświęcił się muzyce religijnej.
I oto w roku jego śmierci, jakby na jej łożu, powstaje fenomenalne, słynne później, „Stabat Mater”. Pergolesi miał wtedy 26 lat.
Jakaż niesłychana paralela z „Requiem” Mozarta, powstałym również w dniach umierania wielkiego wiedeńskiego klasyka.
„Stabat Mater” należy do gatunku tak zwanych sekwencji muzyczno-słownych uzupełniających w liturgiach średniowiecznych fragmenty tekstu biblijnego. Z czasem przekształciło się w samodzielną formę muzyki sakralnej.
Pergolesi skomponował ją na dwa głosy żeńskie solowo-chóralne, orkiestrę smyczkową i continuo. Utwór zajmuje kluczowe miejsce w historii muzyki.
Dzieło pozbawione jest kościelnej surowości na rzecz środków wyrazu rodem z neapolitańskiej szkoły operowej; cechuje się teatralnością licznych środ-ków ekspresji, przez co posiada wyjątkowo emocjonalny wyraz. Niemiecki dyrygent J. A. Hiller powiedział: „Nie zasłużył na miano człowieka ten, kto mógłby wobec tej muzyki pozostać zimny i niewzruszony”.
Forma ta znalazła później uznanie w dziełach Józefa Haydna, Giuseppe Verdiego, Karola Szymanowskiego i Krzysztofa Pendereckiego.

„Stała Matka Bolejąca
obok krzyża łzy lejąca
gdy na krzyżu wisiał Syn”

Zenon Durka